Sąd Najwyższy po raz kolejny po stronie „frankowiczów”

Po raz kolejny potwierdza się, że wyrok TSUE zmienił linię orzeczniczą polskich sądów w sprawach kredytów frankowych. Zdecydowana większość wyroków niekorzystnych dla kredytobiorców zapadła przed orzeczeniem europejskiego trybunału. Na szczęście, Sąd Najwyższy coraz częściej koryguje takie wyroki w duchu wyroku TSUE.

Przykładem takiego wyroku jest niedawno opublikowane orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2019 r. pod sygn.. akt II CSK 483/18. W niniejszej sprawie, roszczenia kredytobiorczyni zostały oddalone zarówno przez Sąd Okręgowy jak i Apelacyjny w Szczecinie i to pomimo uznania przez sądy, że konstrukcja mechanizmu ustalania wysokości spreadu w umowie kredytowej stanowi niedozwoloną klauzulę umowną.

Sąd Najwyższy nie miał jednak wątpliwości, że część postanowień zawartych w kwestionowanej umowie kredytowej należy uznać za niedozwolone postanowienia umowne. Klauzule te kształtują prawa i obowiązki konsumenta – kredytobiorcy w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami przez uzależnienie warunków waloryzacji świadczenia od kompetencji silniejszej strony umowy, tj. banku. Sąd Najwyższy potwierdził nadto, coraz bardziej dominującą linię orzeczniczą, zgodnie z którą sądy rozpatrując roszczenia „frankowiczów” powinny przeanalizować czy umowa łącząca strony, po wyeliminowaniu z niej niedozwolonych zapisów może być utrzymana (tj. czy powinno nastąpić odfrankowienie umowy) czy też nie jest to możliwe i sąd powinien stwierdzić jej nieważność.

W nadchodzących wyrokach spodziewamy się ugruntowania orzecznictwa sądowego, zgodnego z powyższym wyrokiem Sądu Najwyższego również w wyrokach Sądów Rejonowy i Okręgowych. Co bez wątpienia, jest dobrą wiadomością dla osób posiadających kredyty we frankach.

Link do uzasadnienia wyroku:

http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Baza_orzeczen.aspx?ItemSID=48068-57a0abe2-a73c-441d-9691-b79a0c36be5c&ListName=Orzeczenia3