Sprawy frankowe rok po wyroku TSUE w sprawie państwa Dziubak

W dniu 3 października 2020 roku  minął rok od wydania wyroku przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości UE wyroku w polskiej sprawie państwa Dziubak, w której orzekł on, że w przypadku braku możliwości zastąpienia niedozwolonych postanowień umownych innymi przepisami dyspozytywnymi możliwe jest unieważnienie umowy kredytowej.

Jak to rozstrzygnięcie wpłynęło na sądy i kredytobiorców ?

Coraz więcej frankowiczów decyduje się na dochodzenie swoich praw przed sądem, a sądy chętniej i częściej unieważniają umowy kredytowe niż przed wyrokiem TSUE i zdecydowanie częściej unieważniają umowy niż dokonują ich odfrankowienia. Zdarza się jednak i tak, że sądy I instancji unieważniają umowę, a sądy apelacyjne zmieniają wyrok i dokonują odfrankowienia umowy.

Lawinowy przyrost pozwów w sprawach frankowych spowodowany jest nie tylko korzystnym wyrokiem TSUE z zeszłego roku, ale również w dużej mierze nowelizacją procedury cywilnej, która niemal zbiegła się w czasie z tym wyrokiem i umożliwiła pozywanie banków nie tylko według siedziby banków, ale również według miejsca zamieszkania kredytobiorców.

Pomimo korzystnego orzeczenia TSUE nadal istnieją rozbieżności w orzecznictwie, zwłaszcza w zakresie ustalenia, co się dzieje z umową po wyeliminowaniu z niej niedozwolonych postanowień umownych. Na to pytanie nie odpowie TSUE bowiem należy to do kompetencji sądów powszechnych. Uchwała Sądu Najwyższego z pewnością rozwiałaby wszystkie wątpliwości, ujednoliciła niespójną linię orzeczniczą, a w konsekwencji być może  również skłoniłaby banki do ugodowego zakończenia sporu.